Thema: Volksvermaak

Lichtpuntje: Toneelclub Biest-Houtakker

door: Piet Kuijpers

Het is december 1989 als Jos van de Wouw het initiatief neemt tot de oprichting van een toneelgroep in Biest-Houtakker.

Op 18 december is er een eerste bijeenkomst met een aantal gegadigden en worden de ambities in kaart gebracht, waarna op 25 januari 1990 de eerste OPRICHTINGSVERGADERING  plaatsvindt in de Basisschool, gevolgd door de officiële OPRICHTING op 1 februari 1990. Bij de start van de toneelgroep kan men rekenen op 15 leden.

Het eerste OPTREDEN is een deelname aan het Biestse Volksfeest in juni 1991. In de jaren daarna gevolgd door diverse optredens bij de STICHTING VOLKSFEEST BIEST-HOUTAKKER.

Vanaf 1995 volgen dan meerdere (jaarlijkse) UITVOERINGEN in ZAAL DEN BOLCK , en als Den Bolck overgaat naar Wokgarden verhuist de toneelclub naar ELCKERLYC in Hilvarenbeek.  Zeer succesvolle uitvoeringen volgen dan met o.a. “Oude liefde roest niet” , “De Beauty en de Biest” van de eigen Biestse privé-schrijver Rob Vriens. In de jaren daarna gevolgd door “Viva Vitoria” en “Blauw Bloed”.  Het laatste stuk dat in het oude Elckerlyc gespeeld wordt is het zoveelste van de hand van Rob Vriens : “Droomhuwelijk” . Dan verhuist de toneelgroep naar OME TOON en we schrijven intussen 2015. Nog steeds van de hand van Vriens wordt “Tralies en tentstokken” op de planken gezet.

Dan begint langzaam duidelijk te worden dat het ledenaantal te krap begint te worden om de bezetting nog rond te krijgen en ook de pen van onze schrijver begint op te drogen. Nog één stuk wordt in 2016 opgevoerd :  “Daisy’s Diner”.  De jeugdige leden verlaten de club om velerlei redenen: studie , op kamers wonen etc.  Hier stoppen de activiteiten van de Toneelclub Biest-Houtakker .

Toneel voor de tijd van Toneelclub Biest-Houtakker

Voor 1989 werd er echter ook al toneel gespeeld in Biest-Houtakker. Eerder, rond 1980 was een andere club Biestenaren al actief op het toneel in verschillende stukken. Onderstaande fotos zijn onder andere uit het in 1982 opgevoerde stuk “Ruilen is niet altijd huilen.”

Sponsoren: